Elementy szalunku są wykonane z periporu. Jest to odmiana EPS o zmniejszonej nasiąkliwości (zobacz peripor). Wewnątrz szalunku w standardowy sposób ukłąda się niezbędne zbrojenie płyty i całość wypełnia betonem. Prace trwają kilka dni. Zanim zamówi się system, najpierw należy skontaktować się z producentem (Izodom 2000 Polska), żeby konstruktorzy mogli ponownie zaprojektować zbrojenie i parametry betonu na fundament. Producent oferuje kompletne systemy do budowy całego domu, ale można też kupić sam system fundamentowy. Zamówienia można dokonać razem z usługą transportu i montażu albo - w ramach oszczędności - wykonać wszystko samodzielnie.
System składa się z kilku elementów. Podstawowa płyta fundamentowa, tak zwany element denny, ma wymiary 90 x 190 cm i grubość 25 cm. Krawędzie są wyprofilowane w zamki hakowe, co umożliwia stabilne połączenie elementów. Przy założeniu, że współczynnik przewodzenia ciepła λ jest nie wyższy niż 0,035 W/(m.K), dno płyty zapewnia bardzo dobrą izolacyjność na poziomie 0,14 W/(m2.K). Jeśli potrzebna jest grubsza izolacja, można skorzystać z płyt pomocniczych grubości 6, 8 lub 10 cm, osiągając izolacyjnośc na poziomie mniejszym niż 0,10 W/(m2.K). Na obrzeżach dna - również na zamki hakowe - umieszcza się krawężniki. Mają długość 200 cm, szerokość 50 cm i wysokość 55 cm. W narożach krawężniki łączy się narożnikami - zewnętrznym (kąt wypukły) lub wewnętrznym (kąt wklęsły). Utworzona w ten sposób obwodowa rama mieści płytę żelbetową o grubości 25 cm. Jeśli ze względu na uwarunkowania konstrukcyjne płyta musi być usztywniona, czyli grubsza, na krawężnikach można zamocować dodatkowe nakładki zwiększające wysokość (maksymalna grubość żelbetowej płyty to 40 cm). Wszystkie krawężniki i narożniki mają poziome kanały, w których umieszcza się prostokątne rury stalowe. Ich zadaniem jest usztywnienie szalunku, żeby nie odkształcał się podczas betonowania. Po stwardnieniu mieszanki rury te wyjmuje się i zastępuje kształtkami z tworzywa.
Prace rozpoczyna się tradycyjnie - od zdjęcia humusu i wierzchniej wartswy gruntu do głębokości 50 cm. To minimalna dopuszczalna w Polsce głębokość posadowienia. Na odsłoniętym podłożu rozkłada się wszelkie instalacje - rury wod-kan, rozprowadzenie rekuperacji. Potem wykonuje się 15-centymetrową warstwę chudego betonu albo - zamiast niego - warstwę filtracyjną grubości 15-20 cm z gruboziarnistego żwiru lub tłucznia. Najlepiej robić to warstwami po 5 cm, zagęszczając mechanicznie każdą z nich. Na wierzchu musi się znaleźć zasypka piaskowa grubości 3-4 cm, również wyrównana i zagęszczona. Na tak przygotowanym podłożu rozkłada się izolację przeciwwilgociową z dwóch warstw folii grubości 0,3 mm. Folię wykłada się wzdłuż brzegów warstwy wyrównawczej aż na ścianki wykopu. Jeśli dokumentacja projektowa wymaga wykonania drenażu opaskowego (przy wysokim poziomie wody gruntowej) to przewody kładzie się w wykopie jak najbliżej warstwy chudziaka lub tłucznia. Na folii można montować elementy szalunku. Docina się je pod żądany wymiar piłą do drewna lub specjalną gilotyną termiczną (są w ofercie producenta, jeśli ktoś wykonuje montaż samodzielnie). Elementy denne łączy się ze sobą i z krawężnikami na zamki hakowe. W przygotowanym szalunku rozkłada się siatki zbrojeniowe i ewentualnie pręty w miejscach wymagających wzmocnienia - zgodnie z dokumentacją projektową. Niektóre płyty w ogóle nie wymagają zbrojenia prętowego, wystarczają fibrowłókna stalowe lub tworzywowe - to zawsze rozwiązania indywidualne. Po zabetonowaniu betonem odpowiedniej klasy (nie mniej niż C25/30) i jego związaniu wymienia się jeszcze tylko stalowe rury usztywniające na kształtki z tworzywa. Przebieg prac krok po kroku ilustruje film z montażu.
Data publikacji: 6 kwietnia 2017
Kto powiedział, że fundamenty trzeba wykonywać w deskowaniu? Płyty są znacznie wygodniejsze w użyciu, a płyty mfp to jakość z górnej półki.
Płyta jest bezpiecznym i wygodnym sposobem posadowienia budynku. Rzadko zdarzają się sytuacje, kiedy jest niewskazana - najczęściej fundament ten pracuje na korzyść konstrukcji.
Materiały używane do ocieplenia fundamentów muszą mieć jak najniższą nasiąkliwość i wysoką wytrzymałość na ściskanie. Nie mniej istotna jest staranność wykonawcza i postępowanie zgodnie z indywidualnymi wytycznymi, zależnie od rodzaju izolacji i od lokalnych warunków grunotowo-wodnych.