Technika cienkich spoin

Ściany z betonu komórkowego i silikatów muruje się na zaprawę do spoin cienkowarstwowych. Nie jest to trudne, ale wymaga przestrzegania kilku istotnych zaleceń oraz wykonawczej staranności.

Choć w rezultacie znacznie łatwiejsze niż tradycyjne, murowanie ścian na cienkie spoiny to czynność wymagająca od ekipy murarskiej wstępnego treningu, a przede wszystkim dbałości o czystość i precyzję oraz bezwzględnego posłuszeństwa wytycznym wykonawczym. Mająca nie więcej niż 3 mm warstwa zaprawy nie pozostawia pola manewru w zakresie poziomowania bloczków i nie wybacza błędów.

Ściany z pełnych bloczków z betonu komórkowego murowane na zaprawę klejową (do spoin cienkowarstwowych) pozbawione są mostków termicznych wzdłuż spoin i charakteryzują się wysoką wytrzymałością na ściskanie (fot. H+H)

Kluczem w murowaniu ścian na zaprawie do spoin cienkowarstwowych jest bardzo staranne wykonanie pierwszej warstwy muru (stawianej na zaprawie tradycyjnej!). Każda kolejna warstwa, dzięki elementom murowym o wysokiej dokładności wymiarowej, powinna już powstawać zdecydowanie łatwiej i szybciej. Oczywiście należy zwrócić uwagę na dokładne przygotowanie zaprawy i nakładanie jej ściśle według wytycznych producenta.

O czym należy pamiętać murując ściany na cienkie spoiny?

1. Idealne wypoziomowanie pierwszej warstwy muru. To warunek konieczny uzyskania zamierzonego efektu końcowego. Wszelkie odchyłki na poziomie pierwszej warstwy przenoszą się na całą ścianę, a w miarę postępującej wysokości dodatkowo zwiększają.

2. Oczyszczenie powierzchni bloczków. Wymurowaną warstwę ściany przed nałożeniem zaprawy powinno się omieść za pomocą szczotki, a spód każdego dokładanego bloczka przetrzeć dłonią z okruchów i pyłu. Ten zabieg gwarantuje właściwą przyczepność zaprawy i tym samym prawidłowe związanie muru.

3. W razie potrzeby zwilżenie powierzchni bloczków. Robi się to w gorące lub wietrzne dni, w celu nasycenia powierzchni łączonych elementów wodą, co zapobiega odciąganiu jej ze świeżej zaprawy.

4. Właściwe przygotowanie zaprawy. Aby spoina miała deklarowane właściwości mechaniczne, zaprawa musi mieć odpowiednią konsystencję. W tym celu należy rozrobić ją z wodą w ściśle określonych proporcjach (są podane na opakowaniu), używając wolnoobrotowego mieszadła, które zapobiega napowietrzaniu mieszanki.

5. Zapobieganie zbyt szybkiemu wysychaniu mieszanki. Chodzi nie tylko o przygotowanie rozsądnej ilości zaprawy, ale również o jej rozkładanie. Zaleca się, aby nie nakładać jednorazowo warstwy zaprawy na odcinki dłuższe niż 4 m, żeby zaprawa nie wyschła, zanim ułoży się bloczki.

6. Utrzymywanie zalecanej grubości spoiny. Zalecanej – czyli od 0,5 do 3 mm.

7. Używanie odpowiednich narzędzi. Każda technologia ma przypisany asortyment narzędziowy. Do murowania silikatów i betonu komórkowego na cienką spoinę używa się kielni (dozowników) wyposażonych w trójkątne zęby. Gwarantują one uzyskanie spoiny odpowiedniej grubości. Na długich fragmentach ścian można też używać specjalnych skrzynek do zapraw klejowych z wyprofilowaną w „zęby” listwą wyrównującą.

W przypadku murowania w systemie pióro-wpust zaprawą wypełnia się tylko spoiny poziome, ale tam, gdzie dolegać do siebie będą gładkie powierzchnie, zaprawę należy umieścić również w spoinie pionowej (fot. H+H) 

Konsultacje: H+H.
Publikacja ma charakter poglądowy. Rozwiązania wdrażane na budowie zawsze należy rozpatrywać indywidualnie, konsultując je z projektantem, wykonawcą, doradcą technicznym, kierownikiem budowy lub inspektorem nadzoru inwestorskiego.  

Data publikacji: 21 września 2020