Ściana dobrze zaprawiona

Do murowania ścian z betonu komórkowego używa się zapraw cienkowarstwowych. Są łatwe w aplikacji, ale wymagają postępowania ściśle według instrukcji. 

Cienkowarstwowe zaprawy murarskie (nazywane też zaprawami klejowymi) to suche mieszanki zawierające cement biały lub szary. Są przeznaczone do rozrobienia wodą bezpośrednio na budowie. Murowanie w systemie cienkich spoin jest łatwe i w zasadzie niemożliwe do zepsucia, pod warunkiem, że postępuje się zgodnie z wytycznymi producenta. O czym pamiętać?

1. Odpowiednie warunki. Otoczenie i podłoże powinny mieć temperaturę w zakresie od 5 do 25⁰C (zaprawy zimowe od 0⁰C). Trzeba odpowiednio rozplanować prace. Na przykład latem, kiedy są upały, można pracować wcześnie rano, z kolei w porze wieczornych lub porannych przymrozków lepiej murować w południe. 

2. Przygotowanie zaprawy. Mieszankę należy dokładnie rozrobić z wodą za pomocą mieszadła zamocowanego w wiertarce wolnoobrotowej. Proporcje zawsze są podane w instrukcji albo na opakowaniu, zazwyczaj używa się od 5 do 7 litrów wody na worek czyli na 25 kg suchej zaprawy. W przypadku zapraw zimowych zaleca się nie przekraczać 6 litrów. Gotowa zaprawa zachowuje właściwości robocze przez maksymalnie 2 godziny, a im jest zimniej, tym czas ten jest krótszy (zaprawy zimowe nawet przy 20⁰C nadają się do użytku tylko przez godzinę). Nie należy zatem przygotowywać jej zbyt dużo.

3. Przygotowanie bloczków. Pomimo iż bloczki z betonu komórkowego wydają się bardzo gładkie, trzeba pamiętać, że ich struktura jest porowata, mają też tolerancję wymiarową rzędu 1-2 mm. W przypadku spoiny, której grubość nie przekracza przecież 3 mm, niezwykle istotne jest zapewnienie maksymalnej gładkości powierzchni. W tym celu każdą wymurowaną warstwę należy delikatnie przeszlifować pacą do szlifowania. Pył trzeba następnie zmieść szczotką, żeby zaprawa miała dobrą przyczepność. Nie wolno korygować nierówności naddatkiem zaprawy!

4. Prawidłowe rozprowadzenie zaprawy. Masę generalnie nakłada się tylko na poziome powierzchnie kolejnych warstw. W pionie bloczki zestawia się ze sobą "na sucho", co jest możliwe dzięki wyprofilowaniu wpustów. Wyjątkiem są elementy proste (choć tych używa się rzadko) i te po przycięciu. Tam zaprawę nakłada się również na gładkie powierzchnie pionowe. Rozprowadza się ją za pomocą specjalnej ząbkowanej kielni, która po pierwsze ułatwia sprawne i precyzyjne rozłożenie na całej grubości muru, a po drugie gwarantuje uzyskanie spoin pożądanej grubości. Kielnia powinna mieć szerokość dopasowaną do grubości ściany. Warto pamiętać, że zaprawa szybko wysycha i czas korekty położenia bloczka to tylko kilka minut (maksymalnie 7 minut).

5. Odpowiednia grubość spoin. W żadnym miejscu muru spoiny nie powinny być cieńsze niż 1 mm ani grubsze niż 3 mm.

Na zakończenie parę słów o szacunkowym zużyciu, żeby było wiadomo, ile worków zaprawy kupić. Zakładając, że bloczki są profilowane, na 1 m² ściany o grubości 24 cm potrzeba około 3 kg zaprawy, przy 30 cm - 3,8 kg, dla 36 cm - 4,5 kg, a dla 42 cm - około 5,3 kg.  

Do nakładania zaprawy trzeba używać ząbkowanej kielni o szerokości takiej, jak grubość sciany (fot. SOLBET)

Zaprawę umieszcza się tylko w spoinach poziomych, wyjątkiem są pionowe powierzchnie po przycięciu (fot. SOLBET)

Każdy element i warstwa muszą być wykonane idealnie równo, a lekki naddatek zaprawy zebrany (fot. SOLBET)

Data publikacji: 26 stycznia 2018