Nadproże zespolone z betonu komórkowego

Elementem wchodzącym w skład nadproża zespolonego jest prefabrykowana płaska belka nadprożowa – zbrojona. Musi być poprawnie osadzona w murze oraz dodatkowo nadmurowana stosownie do wymaganej nośności przesklepienia. Na co zwrócić uwagę?

Wykonane z betonu komórkowego elementy nadprożowe pozwalają w szybki i czysty sposób wykonać przekrycie otworu. Nie wymagają szalowania i betonowania ani przerwy w pracach murarskich, a do ich montażu używa się tej samej zaprawy klejowej, którą łączy się bloczki ścienne. Jednym z wariantów takiego wygodnego rozwiązania jest nadproże zespolone i jego podstawowy element - belka nadprożowa – zbrojona. Ma wysokość równą połowie wysokości bloczków (stąd określa się ją często nazwą „płaska”), a do uzyskania pełnej nośności wymaga nadmurowania bloczkami z betonu komórkowego.

Belka nadprożowa – zbrojona ma wysokość 12,5 cm, długość od 125 do 300 cm i szerokość 11,5 lub 17,5 cm – szersze belki mają większą nośność (fot. H+H)

Belki nadprożowe osadza się nad otworem symetrycznie, opierając ich krawędzie na murze - na bloczkach pełnych albo podciętych w formie półek (rozwiązanie zależy od docelowej wysokości otworu). Nad belkami wykonuje się nadmurowanie z odpowiednio dociętych bloczków. Należy dążyć do tego, żeby dorównać nadmurówką poziomowi pełnej warstwy muru, wyrównując tym samym powierzchnię pod dalsze wznoszenie ściany.

Płaskie nadproże zbrojone współpracuje z nadmurowaniem, a ich łączna nośność jest tym większa, im belka szersza i im nadmurówka wyższa - szczegóły potrzebne do obliczeń znajdują się w dokumentacji produktów (fot. H+H)

Podczas wykonywania nadproża trzeba pamiętać o spełnieniu kilku ważnych warunków:

• zapewnić właściwą głębokość podparcia po obu stronach otworu – wartość ta zależna jest od długości elementów i zawsze jest podana w dokumentacji produktu (dla belek nadprożowych H+H Gold+ o długości do 150 cm minimalne podparcie wynosi po 20 cm, dla dłuższych – po 25 cm z obu stron otworu);
• stosować belki odpowiedniej długości – takiej, żeby pozwalała na zachowanie wymaganej głębokości podparcia (np. nad otwór o rozpiętości 1,3 m nie można zastosować belki nadprożowej długości 1,5 m, bo po obu stronach podparcie wyniosłoby tylko 10 cm, dlatego należy użyć belki dłuższej);
• miejsce oparcia musi być równe i wypoziomowane w obu kierunkach;
• zaprawę nanosi się na miejsce oparcia w poziomie i w pionie;
• belki muszą być ułożone w dobrym kierunku, odpowiednim ze względu na niesymetryczny układ zbrojenia górnego i dolnego (pomaga w tym etykieta z napisami).

Warto pamiętać, że w ścianach działowych, które mają niewielką grubość, stosuje się pojedyncze elementy nadprożowe, w ścianach nośnych natomiast zestawia się po dwie lub trzy belki, odpowiednio do grubości muru. Łączone prefabrykaty należy wówczas trwale ze sobą połączyć, spajając ich boczne powierzchnie zaprawą.

Konsultacje: H+H.
Publikacja ma charakter poglądowy. Rozwiązania wdrażane na budowie zawsze należy rozpatrywać indywidualnie, konsultując je z projektantem, wykonawcą, doradcą technicznym, kierownikiem budowy lub inspektorem nadzoru inwestorskiego.  

Data publikacji: 27 kwietnia 2020