Kominek w obudowie z betonu komórkowego

Stelaż z płyt g-k? Niekoniecznie! Beton komórkowy jest odporny na działanie ognia i wysokiej temperatury, a jego podatność na klejenie i szlifowanie pozwala wykreować nawet niecodzienny projekt obudowy kominka.

Od lat przywykliśmy do konstruowania obudowy kominka z ognioodpornych płyt g-k. Ale to przecież nie jedyny sposób. Inny, bardzo prosty i wygodny, a przy tym nie wymagający izolacji z wełny mineralnej, to wykorzystanie bloczków i płytek z betonu komórkowego. Są dostępne w różnych rozmiarach, więc łatwo zaprojektować z nich zarówno podmurówkę, jak i ścianki oraz ewentualne wnęki obudowy. Z kolei to, że beton komórkowy łatwo poddaje się żłobieniu i szlifowaniu, otwiera możliwości aranżacyjne miłośnikom form obłych, zaokrąglonych albo zdobionych.

Obudowa kominka może być wykonana z betonu komórkowego (fot. SOLBET) - wystarczą gładkie bloczki i płytki, zaprawa oraz wprawna ręka (fot. SOLBET)

Do tego typu prac najlepiej nadają się elementy gładkie i bez uchwytów. Można je wmurowywać na płasko, na boku albo „na sztorc”. Łączy się je zaprawą murarską do cienkich spoin, często nazywaną również zaprawą klejową. Zanim nałożymy zaprawę, pamiętajmy, aby przeszlifować powierzchnie bloczków i płytek oraz je omieść i w razie potrzeby zwilżyć. Do cięcia, szlifowania i żłobienia wystarczą proste narzędzia: ręczna piła widiowa z węglikami, strug, dłuto… Aby obudowa była stabilna, powinno się umocować ją do ściany, najlepiej kotwami do ścian działowych (na pełnej wysokości ściany min. 4 sztuki).

Konstrukcja obudowy kominka z elementów ABK jest bezpieczna ogniowo i pozwala w łatwy sposób wykonać ciekawą aranżację (fot. SOLBET)​

Zaprawa murarska twardnieje w ciągu 2 godzin, ale do prac wykończeniowych nie należy przystępować wcześniej niż po 2-3 dniach. Po otynkowaniu obudowy, pozostaje już osadzenie wkładu kominkowego lub wyłożenie paleniska szamotem, jeśli ma być otwarte. 

Data publikacji: 28 października 2022