Osadzenie łącznika w izolacji ze styropianu

Mocowanie mechaniczne, czyli potocznie mówiąc kołkowanie styropianu podczas ocieplania ścian metodą ETICS, wymaga właściwego doboru rodzaju i typu łącznika oraz jego prawidłowego umieszczenia w warstwie termoizolacji.

Do montażu łączników mechanicznych można przystąpić dopiero po upływie czasu podanego przez producenta kleju, którym zostały przyklejone płyty styropianu. Do mocowania (kołkowania) płyt styropianowych używa się łączników wbijanych lub wkręcanych, z trzpieniem wykonanym z tworzywa lub z metalu. Istotne jest to, że kołki z trzpieniem tworzywowym nadają się tylko do montażu zlicowanego, a te z trzpieniem metalowym i do montażu zlicowanego, i zagłębionego (przy czym łączniki z trzpieniem i łbem metalowym zawsze zaleca się zagłębiać ze względu na redukcję punktowych mostków termicznych). 

• montaż zlicowany 

W montażu zlicowanym łącznik zawsze powinien przechodzić przez warstwę kleju pod płytą styropianową (fot. PSPS)

Prawidłowa długość łącznika:
L = (głębokość zakotwienia) + (grubość kleju - przyjmuje się 1 cm) + (grubość izolacji cieplnej)

Łączniki montuje się w taki sposób, aby główka łącznika była zlicowana z powierzchnią styropianu - trzeba uważać, żeby zbyt mocno nie wcisnąć w nią talerzyka.

• montaż z zagłębieniem talerzyka

W montażu zagłębionym łącznik zawsze powinien przechodzić przez warstwę kleju pod płytą styropianową (fot. PSPS)

Prawidłowa długość łącznika:
L = (głębokość zakotwienia) + (grubość kleju - przyjmuje się 1 cm) + (grubość izolacji cieplnej) + 2 cm

W pierwszej kolejności należy wykonać otwór montażowy w ścianie (przechodzący przez termoizolację i znajdującą się pod nią warstwę kleju), a następnie za pomocą frezu wywiercić w styropianie gniazdo o głębokości 2 cm. 

W tak przygotowanym gnieździe umieszcza się łącznik, wkręcając lub wbijając trzpień. Ostatnią czynnością jest umieszczenie w gnieździe krążka styropianowego zlicowanego z powierzchnią płyty EPS (na wcisk, bez użycia kleju).

W obu przypadkach głębokość zakotwienia wyznacza się w zależności od rodzaju podłoża oraz rodzaju i typu wybranego łącznika na podstawie Europejskiej lub Krajowej Oceny Technicznej (przyjmuje się np. 25 mm w podłożach pełnych, a 65 mm w ścianie z betonu komórkowego). Wywiercony otwór musi być o 1 cm głębszy niż wyznaczona głębokość zakotwienia. W podłożach pełnych (beton, cegła pełna) podczas wiercenia należy stosować udar, natomiast w przypadku podłoży z materiałów szczelinowych (np. pustaki ceramiczne) lub lekkich (np. beton komórkowy) wierci się bez udaru.

 

 

 

---

Konsultacje: Polskie Stowarzyszenie Producentów Styropianu.
Publikacja ma charakter poglądowy. Rozwiązania wdrażane na budowie zawsze należy rozpatrywać indywidualnie, konsultując je z projektantem, wykonawcą, doradcą technicznym, kierownikiem budowy lub inspektorem nadzoru inwestorskiego.  

Data publikacji: 26 lutego 2020