Badania dotyczące klasyfikacji ogniowej materiałów budowlanych przeprowadza się na podstawie normy PN-EN 13501-1 oraz Instrukcji ITB 401/2004. Wyniki badań, określające zdolność materiału do zapalenia się i rozprzestrzeniania ognia w kontekście czasu i oddawanej energii, decydują o przypisaniu do określonej Euroklasy. Jest to klasa reakcji na ogień.
Klasyfikacja podstawowa:
Klasom A2, B, C, D i E towarzyszą klasyfikacje uzupełniające, które określają ilość dymu i płonących kropli powstających podczas pożaru.
Dodatkowe klasy rozwoju dymu:
Dodatkowe klasy płonących kropli:
Po uwzględnieniu wszystkich parametrów poddawanych klasyfikacji, otrzymujemy pełne symbole, które zawsze powinny być umieszczone na etykiecie i w karcie technicznej produktu:
* Materiały klasy od E wzwyż są samogasnące, co oznacza, że po odjęciu strumienia ciepła przestają się żarzyć i nie rozprzestrzeniają pożaru.
Euroklasyfikacją nie są jeszcze objęte spalanie w ciągłym żarzeniu, czyli żarzenie po odjęciu ognia, a także spalanie podczas tlenia się materiałów, czyli rozwój ognia w wyniku długotrwałego oddziaływania niewielkiej temperatury. Nie ma też jeszcze zharmonizowanej europejskiej metodologii badania toksyczności gazów wydzielanych przez materiały podczas pożaru.
Data publikacji: 18 listopada 2018
Garść informacji technicznych związanych z wymaganiami technicznymi, materiałami, technologiami i ogólną fizyką budowli, a nie z konkretnym etapem budowy. To wiedza, która nie jest może niezbędnikiem inwestora, ale na pewno mu się przyda, a poza tym jest zwyczajnie, po ludzku, ciekawa. Do poczytania.