Ciepły parapet

Nazywany kształtką lub blokiem podparapetowym albo po prostu ciepłym parapetem, profil parapetowy z XPS to wygodny sposób na uszczelnienie dolnego złącza okna z murem. I bez obawy - na pewno będzie pasował!

Wykonany z polistyrenu ekstrudowanego XPS profil PR003 ma współczynnik przewodzenia ciepła λ = 0,035 W/(m^2.K) - mniej więcej tyle, ile zazwyczaj ma izolacja ścian. W strefie styku między ramą okienną a murem nie powstaje więc mostek termiczny. Kształtka jest przy tym produkowana na zamówienie - pod nasz konkretny profil okienny. Daje to gwarancję idealnego dopasowania do ramy okna, chroniąc przed przewiewaniem i podciekaniem. Profil przeznaczony pod okna ma wysokość 8 cm i składa się z dwóch części. Pas od strony wewnętrznej jest ruchomy, co umożliwia regulację szerokości stosownie do grubości muru - od 34 do 40 cm. Deklarowana wytrzymałość na ściskanie to 200 kPa. W praktyce producent deklaruje dopuszczalne obciążenia na poziomie 165 kg/m - czyli okno o szerokości 2 m nie powinno ważyć więcej niż 330 kg. Raczej nie jest to problemem nawet w ciężkich oknach o superciepłym dwukomorowym szkleniu. Pod drzwi stosuje się inne kształtki - bez regulacji. Mają standardową wysokość 11 cm i szerokość 23 cm. Oba typy profili są produkowane w długości 120 cm. Można je przycinać zwykłymi narzędziami.

Montaż

Na gładkim i dobrze wypoziomowanym murze z betonu komórkowego albo silikatów profil parapetowy można kleić bezpośrednio do ościeża. Używa się do tego bezrozpuszczalnikowego, bezpiecznego dla polistyrenu kleju poliuretanowego (SP050). W przypadku muru z pustaków szczelinowych najpierw trzeba wykonać w ościeżu warstwę wyrównującą. Żeby masa szpachlowa nie wpadała w szczeliny, osłania się je siatką tynkarską. Można wykonać gładź uniwersalną, ale najlepiej użyć systemowej zaprawy termoizolacyjnej (PR005). Ma włókna poprawiające elastyczność, więc nie pęka nawet przy grubości 4 cm, a przy tym jej skład pasuje do kleju montażowego, co zapewnia dobrą przyczepność. Dopiero na wyrównanym i związanym podłożu (wiązanie trwa około dwóch godzin) można przyklejać kształtki, poziomując je i sklejając w razie potrzeby na długości tym samym klejem poliuretanowym. Na klej montuje się również oba podokienniki. Zewnętrzny, w celu lepszej stabilizacji, może wymagać dodatkowego mocowania śrubami. Osadzenie okna odbywa się przez nałożenie ościeżnicy na wystającą część kształtki. Jest tam przyklejona rozprężna taśma uszczelniająca, która dokładnie wypełni styk. Po ustabilizowaniu ramę okna mocuje się mechanicznie kotwami do pozostałych ościeży, a strefę wokółokienną uszczelnia (więcej na temat uszczelnienia w artykule o ciepłym montażu okien).